بررسی اثربخشی ارتباطات سازمانی مدیران گروه های آموزشی با دانشجویان (مطالعه ی موردی دانشگاه شهید چمران اهواز)

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی ارتباطات سازمانی بین مدیران گروه های آموزشی با دانشجویان از دیدگاه دانشجویان دوره ی کارشناسی در دانشگاه شهید چمران اهواز بود. روش پژوهش، روش آمیخته (کمی و کیفی) بود. بدین منظور 240 نفر از دانشجویان سال سوم و چهارم دوره ی کارشناسی از دانشگاه شهید چمران با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند .به 210 نفر از آن ها پرسش نامه داده شد و با 30 نفر مصاحبه انجام گرفت. پرسش نامه ی مورد استفاده در این پژوهش، پرسش نامه ی محقق ساخته بود. روایی پرسش نامه با استفاده از روش روایی صوری و پایایی آن از طریق روش آماری آلفای کرونباخ محاسبه گردید که میزان آن 95/0 بود. ارتباطات سازمانی بین مدیران گروه ها و دانشجویان از پنج بعد (ساختاری، محتوایی، فردی، نهادی و ارتباطات انسانی) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که ارتباطات سازمانی مدیران گروه های آموزشی با دانشجویان از نظر چهار بعد محتوایی، فردی، نهادی و ارتباطات انسانی وکل جنبه ها) در حد مطلوب و مورد انتظار (با t-value = 4) نبوده است ولی از نظر بعد ساختاری در حد مطلوب و مورد انتظار (با t-value = 3) بوده است. یافته ها همچنین نشان داد که ارتباطات انسانی کم ترین و عنصر فردی بیش ترین میانگین را در بین جنبه ها داراست.